افزایش میزان فعالیت، هوای گرم، دوش آب گرم، سونا و وان‌های آب داغ همه و همه منابع گرمایی هستند که می‌توانند منجر به بروز مشکلاتی برای فردی شوند که با ام‌اس زندگی می‌کند. در واقع این نشانه عدم‌تحمل افراد مبتلا به این بیماری نسبت به این امور است که مسبب «تشدید کاذب» می‌شود – در واقع تجربه علائمی که به خاطر تماس با گرما ظاهر شده و بد‌تر می‌شوند. البته این حالت با عودکردن بیماری فرق دارد. در این مورد، زمانی که دمای بدن به حالت عادی برمی‌گردد این علائم از بین می‌روند. طی این بیماری هیچ آسیبی اعم از التهاب، دمیلینه‌شدن و یا جراحت‌های جدید رخ نمی‌دهد.

این بیماری شبیه چیست؟
عدم‌تحمل نسبت به گرما دارای علائمی است که برخی از آن‌ها در زیر آمده است:
-کم‌شدن قابلیت‌ شناختی
-کرختی در اندام‌های حرکتی بدن
-خستگی
-تارشدن قدرت بینایی که آن را به نام «نوسانات بینایی» هم می‌شناسند
-رعشه
-ضعف
در واقع هر نوع از علائم ام‌اس می‌تواند در گرما بد‌تر شود. در برخی مواقع، علائمی ظاهر می‌شود که شاید قبلا با آن‌ها روبه‌رو نشده باشید، که به خاطر رعشه در بخش‌هایی از مغز یا ستون فقرات رخ می‌دهد که فعالیت‌های متناظر دارند و آنقدر خفیف بوده که اصلا منجر به عودکردن بیماری یا علائم چندان بارزی نخواهد شد.
برای مثال نوسانات بینایی که به آن تاربینی هم می‌گویند در نتیجه تماس با گرما رخ می‌دهد. علتش رعشه‌ای است که در عصب بینایی ایجاد می‌شود که آن را به نام التهاب عصب بینایی می‌شناسند. با این حال، بسیاری از افرادی که دچار نوسانات بینایی می‌شوند هرگز علائم قدیمی ‌التهاب عصب بینایی را نداشته‌اند و از این مسئله هم اطلاع چندانی ندارند، تا زمانی که خود را نشان دهد.
عدم‌تحمل گرما بنا به یک‌سری دلایل در افراد مختلف با هم تفاوت دارد که عبارتند از:
-آستانه: شاید برای برخی از افراد پیاده‌روی در دمای ۹۰ درجه هم هیچ مشکلی ایجاد نکند، البته تا وقتی که از تماس با نور خورشید اجتناب کرده و نوشیدنی‌های خنک بنوشند. سایر افراد ممکن است حتی در دمای پایین و با فعالیت کمتر هم دچار علائم گرمایی شوند.
-شدت و انواع علائم: باز هم بسته به شخص مبتلا، علائم این بیماری می‌تواند طیف مختلفی داشته باشد. از علائم آزاردهنده گرفته – مثلا احساس سوزن‌سوزن کف پا – تا ضعف و ناتوانی مانند خستگیِ طاقت‌فرسا و شدید.
-مدت زمان بهبود علائم: در شرایطی که تمام علائمی که در نتیجه عدم‌تحمل گرما رخ می‌دهند باید زمانی که دمای بدن به وضعیت طبیعی برمی‌گردد بهبود پیدا کند، اما برای برخی از افراد این فرآیند بیشتر طول می‌کشد. افرادی که نسبت به گرما حساسیت بیشتری دارند و علائم این بیماری سریع‌تر در آن‌ها پیشرفت می‌کند نسبت به کم‌شدن دمای بدن هم به مراتب حساس‌تر هستند و علائم آن‌ها سریع‌تر از بین می‌رود.

چه چیزی باعث عدم‌تحمل گرما می‌شود؟
افرادی که ام‌اس دارند در عصب‌های خود رسوباتی دارند، یعنی جایی که فرآیند دمیلینه‌شدن رخ می‌دهد. این مسئله باعث کاهش قابلیت عصب‌ها و عملکرد آن‌ها می‌شود و در نتیجه گرما باعث کاهش انتقال پالس‌های عصبی در نواحی دمینیله‌شده می‌شود. حتی افزایش بسیار کمی به اندازه یک‌چهارم تا یک‌دومِ درجه در دمای مرکزی بدن کافی‌ است که منجر به عدم‌تحمل گرمایی شود.
افرادی هستند که نسبت به سرما حساسیت بیشتری دارند تا گرما و علائمشان، خصوصا تشنج در سرما بد‌تر می‌شود.
در حالی‌که آمار دقیقی در این رابطه وجود ندارد، اما اکثر افرادی که از ام‌اس رنج می‌برند نسبت به گرما حساسند. در واقع تا سال‌ها «آزمایش حمام داغ» برای تشخیص ام‌اس مورد استفاده قرار می‌گرفت. فردی که مشکوک به ام‌اس بود در حمام آب داغ قرار می‌گرفت و پزشکان بررسی می‌کردند تا ببینند آیا علائم عصب‌شناختی بروز پیدا کرده یا بد‌تر می‌شود؛ چرا که به آن‌ها کمک می‌کرد تا بتوانند وجود ام‌اس را تشخیص دهند. در حال حاضر در شرایطی که گزینه‌های تصویربرداری پیشرفته‌تری مانند MRI را در اختیار داریم، تست حمام آب داغ استفاده نمی‌شود اما در برخی از کشورهایی که MRI به سادگی در دسترس نیست، این روش هنوز کاربرد دارد.

منبع